alfabemdeki hüzünlü sözlerden yokluğunu devşirip kendime gidiyorum

namussuz gecelerin alkol tadı damağımda kalmışken
dolgun dudakların suskundu
şarabım ise bitmek üzere sigaranın zaten tadı kalmadı

-hayallerim sigara dumanıma karışmayı sevdikçe
ben bu sigarayı daha çook içerim-

İki satır bi kafiye dışında kartpostallardaki s
oğuk yüzlerden farksız oldum artık
bu yüzden hep başına buyruktur panik atak hallerim

-içimde eski zamanlardan kalma sevişme kokuları-

gece ağır ağır inerken
ışığa kesti her yanım
ben beyaz kağıtlarda
kelimelerle seviştim

-sigaranın külü hiçbirşeyi unutturmaz boşa çaba-

metresi olduğum akşamların belki birinde gelirsin diye köşebaşlarında usulca sokağımıza bakıyorum