çarpık sessizliğin içinde
zikzaklar çiziyor aklım
sokak lambasının titrek ışığı altında
sonra bir şamar atıyorum suratıma
-bir aşk daha
son buluyor-
alacakaranlık sarıp sarmalıyor ufkumu
dudaklarım seğiriyor
anı defterimdeki resmini boyarken
aşk soylu bir düzüşme eylemini soysuzlaştırabilme
melankolikliği şimdi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder