bir ressamın tuvalinden
üstü açık bir utanç yanaşıyor yanıma
İki el bir dil zevkinde
-sen gidince-
gece dokunurken çıplak tenime
utangaç bir gecenin bacak arasında
ağzımda şımarık çocuk çikleti
-terkediş sahnelerinden kalma-
bir depresyon sonrası
dolaşıyorum kelimelerin arasında
koğuşundan kaçıyor dilim
kimse dokunmasın bana
-benim oyuncaklarım kelimeler-
biraz daha uzaklaşıyorsun içimden
bense sevişiyorum seninle
üstümüze düşmüş kelimeler
okeye dönüyordu
-bakire yüreğim-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder