Bu Blogda Ara

19 Temmuz 2010 Pazartesi

bütün kuklalar soyunmuş koşuyor kıyamete...

Fukara yalnızlıklar dolduruyorum cebime
Romantik taverna şarkılarıyla hüzünleniyorum
Bir edepsiz uğruna
Benim birden sinirlerim gerildi
Dönüp suratına tüküresim geldi

Hasarlı duygularımı yalnızlık örter
Geceler nöbet bekler ölüm tadında
Bu ayrılık iflah etmez beni
Ay ışığı oynaşırken saçlarımla
Mektuplar yazıyorum kağıtsız kalemsiz
İntiharın eşiğine varmadan

Züppe zevkler kirletirken
Esmer bakireliğini
Parmaklarım piyanonun
Mahreminde fısıldıyor
isyan kokar ışıksız gecelerim
Öznesiz bir cinayet gibi

Hafif meşrep notalarla
Tenimde gecenin bakire kokusu
içimde meşru suretler keşfetmek üzereyim
Yoklar var olmaya başlıyor kelimelerde

-bütün kuklalar soyunmuş koşuyor kıyamete-

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder