Kış gecelerinin dayanılmaz hafifliğiydin sen
Kimliğim düşüyor sessizce gölgem gölgenin peşinde
Bir iz arıyorum henüz daha tadılmamış
Dokunulmazlığın olduğu bir sınırda
Yetim bir yürek gibi takılı kalmışım
Dar bir odada dumana verdim ömrümü
Tüm sıfatları takıp takıştırdım
Gecenin düşleri kuruldu pervasızca
Kapalı kapılar ardında esrik sevişmeler var
Bir gövdeden bir gövdeye düşlerin uçuştuğu yerde
Son sefer teknesine atlayıp ayaküstü korkuluklara tutunup
Sana uyanmanın tenhalığında
Ağırlığını hissediyorum -ey karanlık-
-kimliğini unuttu aşk-
Düşmeye başladı kelimeler seyir defterime
Teninin sıcaklığı düştü tenime
Kıyamazdım dokunmaya kirlenirsin diye
En hırçın zamanlarında bile
Yıldızlar gibi ışıldayıp
Düş kollarıma!
-------------------------------------------------------------
Dul günahlar gibi körpeydi sana sevgim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder