Bu Blogda Ara

27 Temmuz 2010 Salı

Sen Gidince..

türküyle
Kör bir kalemdim kağıt yığınlarında

Zemin hazırladım kendi intiharıma
Sokak lambasının titrek ışığı altında
Acil şifalar dilemektir yatalak cümlelere
Kirlenmemiş ruhuna...

Gece ulumaya en müsaitken
Hiçbir masraftan kaçınılmadan
Renksiz ismini kıç cebimde sakladım

-sensizliğin mührü altında-

Pamuk şekerini kaybetmiş bir çocuğun şaşkınlığıyla
Bilbordlarda gidişinin afişini gördüm
Göktaşları yağdı ardından...

-bir gün ben de gideceğim-a aşka kekeliyor
Çıplak bir isimle kala kaldım hüviyetimde
------------------------------------------------------------------------------------
Sildim tenimde gecenin bakire kokusu

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder