Sen olmasaydın ansızın boğulmazdım karaktersiz gecelerde
Tenimde parmak izlerin
Gecelerin loş ayazlarında
Kinci rüzgarlar geçiyor içimden
Falakaya yatırılmış gibi seni çekiyorum
Hareketlerin ruhsuzluğunu ele veriyor
Şimdi tek tesellim bir kadeh rakı
Sanki beni bekler gibiydin
İlk bakışta oyun oynamaya gelmiş çocuk izlenimi veren
Sokaklar bir düş simsarı çek ellerini
Öyle çok gözyaşı döktüm ki ardından
Soğuk sıcak demeden yorgun gecelerde
Sen dans ediyordun bedenimde
İki satır bi kafiye dışında kartpostallardaki soğuk yüzlerden
farksız oldum artık
Sokaktan geçiyor işte
Kalçalarını sallıyor beyin hücreleri
Öksüz sokakların çürümüş köşelerinde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder