Bu Blogda Ara

20 Temmuz 2010 Salı

Sen Gidince..

Kör bir kalemdim kağıt yığınlarında
Zemin hazırladım kendi intiharıma
Sokak lambasının titrek ışığı altında
Acil şifalar dilemektir yatalak cümlelere
Kirlenmemiş ruhuna...

Gece ulumaya en müsaitken
Hiçbir masraftan kaçınılmadan
Renksiz ismini kıç cebimde sakladım

-sensizliğin mührü altında-

Pamuk şekerini kaybetmiş bir çocuğun şaşkınlığıyla
Bilbordlarda gidişinin afişini gördüm
Göktaşları yağdı ardından...

-bir gün ben de gideceğim-

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder