Bu Blogda Ara

19 Temmuz 2010 Pazartesi

Düşlüyorum Düşlerinde Bir Düş Olabilmeyi...

Her gülüşünde içimdeki çocuk topaç çeviriyor arka bahçelerde
misket oynuyor ağaçlara tırmanıyor
güneşle başladığım satırlara yağmurun ıslak taneleri tanıklık etti sanki beni uğurluyorlardı belki de her yağmur tanesinde senin ellerin vardı
birbirinden uzak dört duvar arasına saklı yüreklerimizi aynı gökyüzünün altında buluşturarak nice hasret kelimelerini demledik cümlelerin isli çaydanlıklarında
düşler var içimde sana dair yaşınılası ama bir o kadar da imkansız düşler.
her adım bir öncekinden daha yarım sanırım ben yapamadıklarımdan korkuyorum
sonunda gelirsin diye bir dünya kurdum sana düşlerde belki bir gün uğrarsın diye
düşlerimde yaşayayım dedim ama anlıyorum ki artık düşlerimiz bile
ayrı düşmüş ben sereserpe öğlen olmuşum sen ise gece göklerde bulutları aşındırırken sen su kaynaklarında eritmişsin siluetini
anlıyorum ki artık çekilmez oldu artık gün sen dün ben oldum
seni görünce dokunmak istedim cesaretsizliğim engeldi
ve ellerimden emin değildim
parmaklarım dokunmanın sahiplik olmadığını hiç öğrenemedi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder