Bu Blogda Ara

27 Temmuz 2010 Salı

Kanatsız Meleğim

hiç yokken giriverdin hayatıma senden önce yaşam dediğim anların aslında kendimi bır oyalama çabası olduğunu anladım gelişinde değişiverdi yaşamım beraberınde tüm sıcaklığını tüm coşkunu getirdın donuk hayatıma siyah beyaz olan dünyam artık gökkuşağını kıskandıracak kadar renklı ve gözalıcı senden önce yaşadığım en mutlu anımın senınle yaşadığım en mutsuz anımın yanında utandığını gördüm mutsuzluğumda bile mutluluğu yaşattın bana gözyaşımı paylaşarak aşka en az sana olduğu kadar uzak olan bu yolda kendisine yokuş olmayı başarmış ben artık bu duyguyu yüreğimde taşır oldum tüm asaletiyle sen aşkla arasına kara kilit vurmuş bir kalbin anahtarı oldun kendi anahtarınıda bana emanettın ettın tüm sahiplini bana bırakarak en gizlı bahçelerine aldın beni gönül salıncağında salladın
bir çocuk mısalı bıkmadan usanmadan göklere çıkardın uçurtmalarla yarıştırdın benım için özgürlüğün ikincı adı oldun yokluğunda oda yok oldu gölgen mısalı sevgı deryasına saldın beni elimi tutarak yanımda yürüyerek hiç duymadığım bir güven hissettirdin hiç bir zaman hıssedemeyeceğim bir boyutta iyi ki varsın varolduğun sürecede varolcam burda sana bakan bi kalp var onu yanına al ve sadece içindekilere bak onlar seni sana anlatcak ozaman beni anlıycan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder